Οδηγώντας
Πολλά χιλιόμετρα και φέτος τον Ιούλιο. «Οδοιπορικά»με άποψη, αλλά και γιατί πρέπει. Σε άλλες περιπτώσεις η τέλεια και σε άλλες η ειδική διαδρομή, αφού πήγαμε και στην Ιτέα (ειλικρινά, σκουπόξυλο δεν είδα) και στη Δωδώνη, όπου δεν έλειψαν οι ευχάριστες εκπλήξεις.Ιδέα-πρόταση του Παναγιώτη Τριανταφυλλίδη για ένα οδοιπορικό συνδεδεμένο με το παρελθόν μας, με στοιχεία τέλειας και ειδικής διαδρομής, ήταν το ταξίδι του Νίκου Κουνίτη και του Σωτήρη Τσαντίλη στις Σέρρες με το Audi R8 και την Ducati Panigale. Όπλα που μας παραχώρησε η Kosmocar με τον παλιό, ωραίο τρόπο... Με έναν κούκο, βέβαια, δεν προκύπτει η άνοιξη του χώρου, αλλά δεν είναι της στιγμής.
Μας πνίγουν οι απορίες, ειδικά σχετικά με το πώς λειτουργεί η νέα Renault. Δεν έχω απορίες για το πώς ο πολύς Dr φούνταρε τη Mazda (σ.σ.: σκεφτείτε, ακόμα και το εργοστάσιο αδιαφορεί), αλλά είπαμε, κρατάμε χαρακτήρα, πατάμε pause και θα έχουμε πολλά να πούμε Σεπτέμβριο μήνα, ειδικώς και γενικώς.
Πάντως, σε σχέση με τις εταιρείες, το πρόβλημα δεν είναι με όσους ξεκάθαρα δε μας πιστεύουν -και δικαίωμά τους-, αλλά με όσους νομίζουν πως μας δουλεύουν, συνειδητά ή λόγω ανεπάρκειας.
Κοινός παρονομαστής η ιστορία μας...
Επί του προκειμένου, δεν πρόκειται για αμαρτία (προέκυψε κι αυτό τα τελευταία χρόνια και μακάρι να ισιώσαμε), αλλά ίσως για την πλέον ενδιαφέρουσα αποστολή στη νεότερη, τουλάχιστον, ιστορία του περιοδικού μας. Με την ευκαιρία της τόσο ειδικής διαδρομής στις Σέρρες, λοιπόν, η μνήμη πάει χρόνια πίσω, τότε που ο ιδρυτής του περιοδικού μας, ο Κώστας Καββαθάς, σχεδίασε την τέλεια αποστολή.
Επίσκεψη στο Μαρανέλο για τη δοκιμή της F40 και της Bimota (4Τ 218, Νοέμβριος 1988) εντός και εκτός Φιοράνο, και έπρεπε να δείτε τα μούτρα του υπεύθυνου δημοσίων σχέσεων όταν, χωρίς ύφος, αλλά με απόλυτη σιγουριά, ο Κ.Κ. τον ενημέρωσε πως ο Δημήτρης Διατσίδης θα βάλει τη δίτροχη Ferrari μέσα στην πίστα για να μας φωτογραφίσουν, τον ίδιο με τη μοτό κι εμένα με το αυτοκίνητο-όνειρο ζωής, σε χώρο όμως που δεν έρχεται ούτε στο καλύτερό σου όνειρο.
Αντίστοιχα, δεν ξεχνιούνται τα «μούτρα» του Κ.Κ. όταν ο Μ.Σ., που ήταν δίπλα του για φωτό και όχι μόνο, τον ενημέρωσε ότι έχει «χάσει» ένα ολόκληρο φιλμ.
Ο υπογράφων; Χαμπάρι. Πιστεύω ότι ο Δημήτρης και η αφεντιά μου ζούσαμε το όνειρο τότε, την εποχή της αθωότητας, όπου πού μυαλό και σκέψεις για τη φωτογραφική ποιότητα του άρθρου, το οποίο μπορείτε να βρείτε ατόφιο στο www.4troxoi.gr. Χώρο που, σε συνεργασία με την Τεχνόπολις των Γιώργη και Τρύφωνα, με ατού την κ. ¶ννα Μιμή (το αίμα νερό δε γίνεται), παλεύουμε να αναγεννήσουμε. Το λιγότερο, άλλωστε, που μπορείς να κάνεις σήμερα είναι να καταθέτεις συνέπεια σε αυτούς που σε εμπιστεύονται. Διαφορετικά τους υποχρεώνεις να βλέπουν αλλού, κι αυτό πονάει...
Με τη σιγουριά ότι ο Γιάννης Αλμπανέλλης δεν έχει χαθεί με τα ηλεκτρονικά της Canon και με εμπιστοσύνη στο χειρισμό των πλήκτρων από τον Σύμβουλο Σύνταξης (ό,τι και αν προκύψει, είμαι πολύ περήφανος που είμαστε όλοι εδώ μαζί, και γι' αυτό και ενίοτε κάνω πως δεν καταλαβαίνω όταν προκύπτουν φάλτσα από την πολύ τυπική εργοδοσία), αναμένω να απολαύσουμε την υπερσύγχρονη έκδοση, και μάλιστα επί ελληνικού εδάφους. Ειλικρινά, δεν ξέρω ποιος θα μπορούσε να κρίνει τις αντιδράσεις του μυϊκού τους (και όχι μόνο) συστήματος μετά τη μετακίνηση με την Ducati σε Αθήνα-Σέρρες-Αθήνα. Σε άλλες σελίδες η ουσία, λοιπόν, και τι να γράψω για τους ελληνικούς αγώνες...
Υποκειμενικά
Αν έχεις τα χρήματα που απαιτούνται για να πας Ιτέα και να ανηφορίσεις Καρούτες, χαλάλι. Είτε ανεβαίνοντας είτε κατεβαίνοντας, που αυτή είναι η σωστή φορά, η ειδική αυτή είναι γοητευτική και απαιτητική για τους αθλητές, που ξέρουν πως αν οδηγούν σε τέτοιες διαδρομές ενηλικιώνονται.
Μας άρεσε, λοιπόν, το θέαμα, και εννοείται πως δεν πήγαμε εκεί μόνο και μόνο για να πάρουμε... παγκόσμια γεύση από τους Παπαδημητρίου-Πετρόπουλο με το Fiesta R5, που είχαν τη στιγμή τους και δεν ολοκλήρωσαν. Είχαμε την αίσθηση -και επιβεβαιωθήκαμε- ότι θα καταθέσουν ψυχή και θα προκύψει θέαμα και από τους φτερουγάρχες. Από ορισμένους, όπως τον νικητή Λαμπρό Κύρκο, το περιμένεις, αλλά δε μείναμε εκεί. Έχει ψυχή και δεν την κρύβει ο Φιλιππίδης, το κάνει να φαίνεται εύκολο ο Μπαντούνας, κάτι που προδίδει ποιότητα, ό,τι δεν μπορεί το Impreza το καταφέρνει ο Νιώρας, ο οποίος μεγαλώνει επιταχύνοντας. Για τον Γιάννη Ακράτο και τον Κωνσταντίνο Χαλιβελάκη τι να σχολιάσω; Ο ένας δικαιώνει μία ολόκληρη αγωνιστική φιλοσοφία, και είμαι σίγουρος πως η πορεία του κάνει τον Μανώλη Παναγιωτόπουλο, τον Νίκο Τσάδαρη, τον «θείο» (Δημήτρη Μιχελακάκη), τον ¶γγελο Ζήβα και τον Κωστή Αργυρίου να αισθάνονται όμορφα. Ο δεύτερος, ο Jr, πέρα από τη μεγάλη χαρά που μας έδωσε τοποθετώντας το σήμα μας στα φτερά του, έχει αυτό που λέμε «κλάση». Σε συνδυασμό με το ότι τα EVO δεν είναι ίδια, κρατάμε την ψυχραιμία του, και είμαστε σίγουροι πως έχει ταχύτητα κορυφής. Από την άλλη, η παρουσία του Κώστα Στεφανή δίπλα στον Νικόλα Χαλιβελάκη έδωσε υπεραξία στη συμμετοχή και στον αγώνα, ενώ μείναμε άφωνοι από τη μία με το πέρασμα του «Πάζονεν», από την άλλη με τον ενθουσιασμό του Αντωνίου (ζηλέψαμε), αλλά και με την ταχύτητα -σε κομμάτια με χιλιόμετρα- του κ. Νικολάου με την Corolla. Εννοείται πως θα πάμε ξανά, και ακολουθήστε μας.
Στη Δωδώνη, η συμμετοχή του Αθανασούλα με τον Σούκουλη στάθηκε η αφορμή για εξόρμηση, και βέβαια δεν αποτέλεσε έκπληξη το ότι ο ίδιος «το πήρε» οδηγώντας με το δικό του, έξυπνο τρόπο το καλύτερο ΕVO των ελληνικών αγώνων που του εμπιστεύτηκε η Kirkos Racing του Λεωνίδα και του Λάμπρου. Όταν συνεργάζεσαι με τους κορυφαίους, και κερδίζεις και μαθαίνεις. Ο Λάμπρος Αθανασούλας έκρυψε με το δικό του τρόπο την... απραξία και κέρδισε όχι τους υπέροχους Καρπάνο και Τζαμπάζη με τα 10άρια, αλλά μια τριάδα από φοβερούς και τρομερούς τοπικούς (Τσιούρης, Παπαχρήστος, Μπλάτζος) με Σαξόραλλα, που προκάλεσαν σεισμό στην καταπληκτική διαδρομή. Τέλεια οργάνωση, πολλοί θεατές που βγήκαν να απολαύσουν τοπικούς και φιλοξενούμενους, και όλοι αποζημιώθηκαν. Βλέπετε, χάρη σε αγωνιζόμενους με ήθος, όπως είναι ο κ. Κώστας Παππάς κ.ά., και χάρη στη συνεχή ηλεκτρονική ενημέρωση από τον κ. Παύλου, δημιουργήθηκε η σωστή ατμόσφαιρα ακόμα και πριν από τον αγώνα. Όταν εργάζεσαι σκληρά και έχεις πλάνο, απλώς δικαιώνεσαι.
Όσο μεγαλώνεις μαθαίνεις...
Κακιά στιγμή, ατυχία, τα λάστιχα, ο παλιόκαιρος... Καμία σχέση. Μακριά από εμάς τέτοια σχόλια, τέτοιες σκέψεις και, κυρίως, τέτοιο σημείωμα σε αυτό το περιοδικό.
Το πολύ νερό στο δρόμο, συνέπεια της καλοκαιρινής καταιγίδας, δε δικαιολογεί το ατύχημα με την πανέμορφη Boxster S στην εθνική οδό λίγα μέτρα από τη διασταύρωση του Αγ. Στεφάνου, με κατεύθυνση προς Αθήνα. Αλλαγή λωρίδας με σταθερή ταχύτητα -δεν ήταν ούτε 140, αλλά ούτε 160- στην ευθεία, και έτσι ξαφνικά το aquaplaning ήρθε στα χέρια, και ακαριαία ξεκόλλησε η ουρά, μπολιαστήκαμε με ένα up!, δύο τετ-α-κε και στην μπαριέρα με τη μούρη, γκελ και, ευτυχώς, όντας στη σωστή κατεύθυνση, όπου φύγει φύγει για το άνοιγμα-πάρκινγκ, μην εξελιχθεί το ατύχημα σε πολύνεκρο δυστύχημα, και δεν υπερβάλλω.
Η ζημιά δεν περιορίζεται σε λαμαρίνες και εξαρτήματα, όπως σχολιάζουν συνήθως οι έξω από εδώ τέτοιες περιπτώσεις, αλλά ευτυχώς οι αντιδράσεις από τους άμεσα εμπλεκομένους ήταν ψύχραιμες και με την κλάση-ευγένεια που χαρακτηρίζει ευρύτερα τη Μοτοδυναμική, και βέβαια τους ανθρώπους της που εκπροσωπούν την Porsche σε αυτήν τη χώρα.
Ποτέ μην πεις ποτέ, λοιπόν, και με την ευκαιρία δικαιώνεται η πρακτική του να μην κρίνεις άλλες τέτοιες περιπτώσεις, γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Χειρότερα δε γίνεται, και βέβαια δεν αρκεί η συγγνώμη προς την κυρία Πασσιά της Porsche, προς τους συνεργάτες μας σε 4Τ και ΑΒ και προς τους αναγνώστες μας, φυσικά. Σίγουρα πρέπει και προς τον εαυτό μου.
¶λλωστε, όπως έγραψε και ο πρόεδρος κλαμπ στο FB, «σήκω και φύγε, γέρο, αφού δεν το 'χεις, θες να τα βάλεις και με τους νόμους της φύσης και της φυσικής».
Όχι, συγγνώμη από κλαμπ και τους θαμώνες του δε θα ζητήσουμε ακόμη...
Να προσέχετε, και σκοτώστε από μέσα σας την υπερβολική αυτοπεποίθηση, γιατί κινδυνεύει η αυτοεκτίμησή σας και η αξιοπρέπειά σας. Ό,τι το πλέον σημαντικό μας έχει μείνει._ Σ. Χ.
ΥΓ: Ευχαριστούμε την ΕΛΠΑ και τον Τάκη Κόκκινο, τον Πρόεδρο του ΔΣ, για την άμεση αντίδραση. «Σαν άλλοτε, γαμώτο», όπως έγραψα και στην ηλεκτρονική μου σελίδα.